|
Terapia Prowokatywna – Frank Farrelly, Jeff Brandsma
Była studentka i dyplomantka Franka podczas autobusowej podróży przez Alaskę w celu rozpoczęcia swojej pierwszej pracy klinicznej, o godzinie 2:30 w nocy stwierdziła, że nie może zasnąć. W pewnej chwili postanowiła poczytać tę książkę. Wkrótce śmiała się tak głośno, że kierowca autobusu zapytał: „Młoda damo, czy brała pani prochy?” Spowodowało to kolejny wybuch śmiechu, co z kolei obudziło pasażerów. Jej wyjaśnienie „czytam książkę mojego profesora, ona jest taka zabawna!” wywołało karcący syk kierowcy, który zabronił jej czytania „tak zabawnej książki kiedy inni śpią”. Próbując zachować ciszę za pomocą dłoni przyciśniętej do ust prychała, fukała, krztusiła się i nadal tarzała się ze śmiechu. Relacjonowała to później mówiąc „Był gotów wykopać mnie z autobusu w środku nocy na kompletnym pustkowiu. Powiedzcie ludziom, żeby nie czytali tej książki, kiedy inni śpią!“
UWAGA! Czytanie tej książki w obecności innych osób może powodować problemy. Czytelnicy donoszą, że wpadają w głośny rechot, z którego muszą się potem gęsto tłumaczyć.
|
|
Coaching Prowokatywny – Jaap Hollander, Jeffrey Wijnberg
Coaching Prowokatywny i Terapia Prowokatywna to taka metoda, w której coach/terapeuta odgrywa adwokata diabła – udziela bzdurnych rad, kwestionuje postępy, pracowicie 'nie pamięta’ i 'nie rozumie’, czasem nawet 'nie słyszy’. Maluje barwne, stereofoniczne i namacalne obrazy tego, jak klientowi nie uda się zmienić, przejść barier, których doświadcza…
I co się wtedy dzieje? To samo, co zwykle: klient nie wierzy coachowi, robi dokładnie odwrotnie niż terapeuta czy coach doradza, i wkracza na ścieżkę rozwoju, przekraczania własnych ograniczeń. Wbrew swojemu 'szalonemu terapeucie’ i 'szalonemu coachowi’ bardzo szybko osiąga cele terapii czy coachingu. A wszystko po to, żeby temu 'pokręconemu’ coachowi/terapeucie pokazać, jak bardzo się myli w negatywnej ocenie klienta.
Działa? Działa!
Jeszcze jak!!! |